भरू येतो श्वास
तुझी मिटली ओंजळ
लागे आस सख्या होई
गर्द डोळ्यांचे कातळ
तुझी मिटली ओंजळ
लागे आस सख्या होई
गर्द डोळ्यांचे कातळ
पिकली पानं गळतात... मातीत रुजतात...नवे अंकूर जन्म घेतात...वृक्ष उमलतात...नियतीचं चक्र फिरत राहतं... आणि आपण - आपण हा सोहळा डोळ्यात जागवत जगतो... ते मिटेपर्यंत !
आठवणींच्या काळ्याशार डोहात तहानलेल्या पक्षाने घ्यावी तशी - झेप घेऊन, पांगलेला जीव कधीही ना शमणारी तहान जड पंखात साठवून फिरत राहतो स्मरत रा...
No comments:
Post a Comment