Tuesday, July 17, 2012

केसरबाई केरकर

केसरबाई केरकर जेव्हा
मल्हार आळवत होत्या
माझ्या पणजोबांच्या
जुनाट ग्रामोफोनमधून -
मी तेव्हा घरातच होतो.
तू आलीस भिजून चिंब -
तूझ्या कुरळ्या बटेवरून
ओघळलो मी गालापर्यंत.
गाणं संपलं तेव्हा -
शोधलं मी खूप तुला !
मल्हार ऐकणं बहुधा
झेपत नसावं मला !

No comments:

Post a Comment

डोह

आठवणींच्या काळ्याशार डोहात तहानलेल्या पक्षाने घ्यावी तशी - झेप घेऊन, पांगलेला जीव कधीही ना शमणारी तहान  जड पंखात साठवून फिरत राहतो  स्मरत रा...