तूझी आठवण
कधी एकटीच भेटते
पहाटेच्या किना-यावर
धुक्याच्या वाळूत
पाय पसरून बसलेली !
कधी बोच-या थंडीत
माळावरल्या बॅगेतली,
पांढरी शुभ्र शाल
लपेटून बसलेली !
वेडं करते
शहाणा करते
पण आयुष्याचं चुकलेलं गणित
उत्तराची अपेक्षा नसतानाही !
पहाटेच्या किना-यावर
धुक्याच्या वाळूत
पाय पसरून बसलेली !
कधी बोच-या थंडीत
माळावरल्या बॅगेतली,
पांढरी शुभ्र शाल
लपेटून बसलेली !
वेडं करते
शहाणा करते
पण आयुष्याचं चुकलेलं गणित
उत्तराची अपेक्षा नसतानाही !
Te Ganit sodwayla tu Abhyankar la yayla pahije hotas!!
ReplyDeleteFarach surekh..
ReplyDeleteno words beyond that..
Harish
http://arjungabriel.wordpress.com/