Saturday, January 16, 2010

तूझी आठवण

कधी एकटीच भेटते
पहाटेच्या किना-यावर
धुक्याच्या वाळूत
पाय पसरून बसलेली !

कधी बोच-या थंडीत
माळावरल्या बॅगेतली,
पांढरी शुभ्र शाल
लपेटून बसलेली !

वेडं करते
शहाणा करते
पण आयुष्याचं चुकलेलं गणित
उत्तराची अपेक्षा नसतानाही !

2 comments:

  1. Te Ganit sodwayla tu Abhyankar la yayla pahije hotas!!

    ReplyDelete
  2. Farach surekh..
    no words beyond that..
    Harish
    http://arjungabriel.wordpress.com/

    ReplyDelete

डोह

आठवणींच्या काळ्याशार डोहात तहानलेल्या पक्षाने घ्यावी तशी - झेप घेऊन, पांगलेला जीव कधीही ना शमणारी तहान  जड पंखात साठवून फिरत राहतो  स्मरत रा...