दर्द
उसने दिया दर्द और कहाँ "संभालकर रखना अपने सीनेमें , किसीं दिन हकसे माँग लूंगी " हमनेंभी निभायीं ऐसी कितनी कसमें कभी थकें नहीं . जिंदगी आगे बढीं और फसाने बनते चले गये.... हमनेभी नही मानी हार, शाईर बनतें चले गये....
पिकली पानं गळतात... मातीत रुजतात...नवे अंकूर जन्म घेतात...वृक्ष उमलतात...नियतीचं चक्र फिरत राहतं... आणि आपण - आपण हा सोहळा डोळ्यात जागवत जगतो... ते मिटेपर्यंत !