पिकलं पान...

या रंगपंचमीला उडणारा पाण्याचा प्रत्येक थेंब - जाळत जाईल गावच्या गावं आणि पाडत जाईल खिंडारं शेकडो वर्ष जपलेल्या मानवी मनातल्या हळव्या मनो-यास बरं झालं ते पाहायला आता वांझ नद्या आपल्यात नाहीत, बरं झालं हे वहायला आता डोळ्यातले झरेदेखील नाहीत; कदाचित म्हणूनच की काय सगळीककडं अगदी आलबेल आहे. रहा, तुम्ही तुमच्या मस्तीत रहा पण लक्षात ठेवा - ह्या रंगीत अपमानाचं पाणी मातीत रुजून पुन्हा उगवेल डोळ्यातल्या झ-यांना आणि पावसातल्या वा-यांना घेऊन पुन्हा बरसेल. ते झेलण्याची ताकद देवाने तुम्हास द्यावी - अशी भोळसट अपेक्षा मी ठेऊ? का?