दुपार

ग्रीष्मातली दुपार, तू, आणि मी ..........
जेव्हा भेटतो वडाच्या फिकट सावल्यांत
कधी तू माझ्यात, कधी उन्हात ..........
आणि ओशाळलेली दुपार पारंब्या-पारंब्यात

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

सावज !

पानातून सांडलेलं उन पिऊन , मातलेल्या केवड्याचा गंध ; अंधुक अंधुक उजेडातून , रापलेल्या देहाचा रंग ; वक्षांवरून पसरलेले – दोन आंधळे नाग ; पाखरांना भूल पडते , अशा श्वासांचा पहारा ; भूर भूर वाऱ्यावर , निळी-हिरवी साद घालत , भटकणारा राघू केधवा , विवरातून अडखळतो , जहरी अंधार-ओढीने – सावज असा सापडतो .
Read more

संधी

जाणवलं; तुझ्या बिलोरी डोळ्यात पाहताना. आठवलं; अता उकीरड्या जगात फिरताना. कळेल; दिवस कूस बदलेल तेव्हा. नाहीच कळालं कधी, तर अजून एक संधी देशील ना?
Read more

मौन

तळ्याकाठी राहिलेलं आपलं मौन रात्री जेव्हा तळ्यात उतरेल ... चांदणवेलीवर चढून थेट आणि माझ्याशी बोलतं होईल तेव्हा तुझा निश्वास वाऱ्याला आंदण देईल फुलता फुलता राहिलेल्या कळ्या-फुलांचे गुज !
Read more