कातळ
भरू येतो श्वास
तुझी मिटली ओंजळ
लागे आस सख्या होई
गर्द डोळ्यांचे कातळ
तुझी मिटली ओंजळ
लागे आस सख्या होई
गर्द डोळ्यांचे कातळ
सावज !
पानातून सांडलेलं उन पिऊन , मातलेल्या केवड्याचा गंध ; अंधुक अंधुक उजेडातून , रापलेल्या देहाचा रंग ; वक्षांवरून पसरलेले – दोन आंधळे नाग ; पाखरांना भूल पडते , अशा श्वासांचा पहारा ; भूर भूर वाऱ्यावर , निळी-हिरवी साद घालत , भटकणारा राघू केधवा , विवरातून अडखळतो , जहरी अंधार-ओढीने – सावज असा सापडतो .
Comments
Post a Comment