लाचार

दिसताच तू प्रिये मी, झालो पिसाट वारा
माझ्याच काळजाच्या, उडवूनी लक्तरांना !
प्रेमात यातना का, व्हाव्यात सांग राणी ?
हृदयातले उसासे, हृदयास छेदताना !
झाकून पापण्या मी, मिटलो यथावकाश
रचना तुझ्या मितीच्या, डोळ्यात नाचताना !
कितीवार पेलले तू, लाचार शब्द माझे
दुनियेसमोर त्यांच्या, अन लाज राखताना !

Comments

Popular posts from this blog

सावज !

संधी

मौन