जाग
कधी जाग यावी; उकळत्या कॉफीत आळस फेकून द्यावा; उठून मग खिडकी उघडावी उजव्या हातानं, आणि डाव्या हातातल्या कपामधली कॉफी, थंड होईपर्यंत पीत राहावी; भिरभिरणारं पावसाचं पाणी आणि कावराबावरा झालेला हरवलेला छोटासा पक्षी, दोघांची तळमळ मग निर्ढावलेल्या डोळ्यांनी पाहत रहावी; विजेच्या तारेवरली थेंबांची कसरत बघून टाळ्या वाजाव्यात मनातल्या मनात; टप टप टप टप आणि मग ठप ठप ठप, आणि ऐकत रहावी सगळी सळसळ; वाटतं कधी तरी यावी अशी जाग.
Comments
Post a Comment